ظرفیت تحمل زیست محیطی و تراکم توسعه پایدار شهری در منطقه ۹ شهرداری مشهد
Authors
abstract
امروزه مفهوم ظرفیت تحمل زیستمحیطی در برنامهریزی و مدیریت شهری، یکی از مهمترین ابزارها در جهت نیل به پایداری شهری است. در این مقاله تراکم مطلوب توسعه شهری با رویکرد ظرفیت تحمل زیست محیطی در منطقه 9 شهری تعیین و در آن مفهوم ظرفیت تحمل به دو مفهوم اساسی ظرفیت تحمل حیاتی و مقاومت محیط تقسیم گردید. به منظور تعیین ظرفیت تحمل در ابتدا پتانسیل بهرهوری هریک از منابع موجود و بار عملکردی هریک از تاسیسات شهری در پاسخ به نیازهای واقعی شهرنشینان براساس هفت عامل آب، فاضلاب، زباله، انرژی، راه، حمل و نقل همگانی و سطوح سبز برآورد شد و سپس بر مبنای استانداردهای زیستمحیطی و آستانههای مجاز آلودگی تراکم مطلوب توسعه تعیین شد. برای ارزیابی ظرفیت تحمل از مدل عدد فشار در سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) بهره گرفته شد و ظرفیت تحمل در سه بازه تحت عنوان آستانه مطلوب، آستانه مجاز و فشار بحرانی توزیع گردید. نتایج نشان داد که جمعیت و تراکم توسعه منطبق بر ظرفیت تحمل منطقه توزیع نیافته است و در بازه فشار بحرانی برابر با بیشترین مقدار فشار وارده بر سرزمین قرار دارد. در ادامه عامل مصرف و بهره وری از منابع آب و تصفیه فاضلاب به عامل محدودکننده ظرفیت تحمل منطقه انتخاب شد و برمبنای آن حداقل و حداکثر توان جمعیتپذیری منطقه برابر با 109862 و 125913 نفر با متوسط ضریب سطح زیربنای 6/90 درصد و تراکم خالص و ناخالص 76 و 114 نفر در هکتار تعیین شد. در نهایت پیشنهاد میشود مفهوم ظرفیت تحمل زیستمحیطی به عنوان ابزار جامع برنامهریزی، پیش از بروز عوارض منفی ناشی از فشار جمعیت، در فرآیند مدیریت و برنامهریزی کلانشهر مشهد و به ویژه در توسعههای جدید بکار گرفته شود.
similar resources
ظرفیت تحمل زیستمحیطی و تراکم توسعه پایدار شهری در منطقه 9 شهرداری مشهد
امروزه مفهوم ظرفیت تحمل زیستمحیطی در برنامهریزی و مدیریت شهری، یکی از مهمترین ابزارها در جهت نیل به پایداری شهری است. در این مقاله تراکم مطلوب توسعه شهری با رویکرد ظرفیت تحمل زیست محیطی در منطقه 9 شهری تعیین و در آن مفهوم ظرفیت تحمل به دو مفهوم اساسی ظرفیت تحمل حیاتی و مقاومت محیط تقسیم گردید. به منظور تعیین ظرفیت تحمل در ابتدا پتانسیل بهرهوری هریک از منابع موجود و بار عملکردی هریک از تاسیسا...
full textتعیین تراکم توسعه پایدار با رویکرد ظرفیت تحمل زیست محیطی در منطقه 9 شهرداری مشهد
مقوله تراکم شهری، یکی از مهم ترین مباحث شهری است که نمی تواند از دیدگاه محیط زیست بی تفاوت و یا خنثی ارزیابی شود. تراکم همواره به عنوان یک عامل اصلی و شاخص در مجموعه فعالیت های شهرسازی و طرح های توسعه شهری مشهد و منطقه 9 شهرداری مورد ملاحظه قرار گرفته است. اما بدیهی است که در این طرح ها به هنگام مطالعات برای تعیین آستانه های مجاز تراکم شهری، نسبت به آستانه های تحمل زیست محیطی، توجهی به عمل نیام...
15 صفحه اولنقش راهبرد توسعه شهری (CDS) در توسعه پایدار شهری، مطالعه موردی: منطقه 3 شهرداری شیراز
هدف از پژوهش حاضر، بررسی شاخص‌های CDS در منطقه 3 شهر شیراز جهت بهبود وضع موجود و نقش آن در دستیابی به توسعه پایدار شهری میباشد. روش پژوهش در دو بخش توصیفی- تحلیلی انجام گرفت. در این راستا با استفاده از روش کوکران و با لحاظ کردن جمعیت 205775 نفر ساکن در محدوده به عنوان جامعه آماری، حجم نمونه تعداد 384 نفر تعیین شد. جهت سنجش روایی سازه‌ای از آزمون آلفای کرونباخ، برای تعیین روایی محتوایی از تحلی...
full textبررسی تاثیر رضایتمندی شهروندان از عملکرد شهرداری در پایداری محیط زیست شهری، مورد مطالعه: منطقه ۹ مشهد
تامین رضایت شهروندان و مشارکت آنها در اداره شهر، یکی از اهداف اصلی نظامهای مشارکتجو است. چون نارضایتی مردم، تعامل آنان با شهرداری را مشکل و حتی غیرممکن ساخته و ناپایداری محیطی را در پی دارد. به همین دلیل، این تحقیق با روش توصیفی و تحلیلی در نظر داشته است تا عوامل موثر بر رضایتمندی از خدمات ارائه شده توسط شهرداری منطقه 9 شهر مشهد را تعیین نماید. بر اساس روشهای متداول تعیین نمونه، حجم نمونه ...
full textتوسعه اکوتوریسم پایدار در مناطق حفاظت شده با تاکید بر مفهوم ظرفیت برد زیست محیطی
در این پژوهش ظرفیت برد، اکوتوریسم و اکوتوریسم ورزشی منطقه حفاظت‌شده خائیز برای رسیدن به توسعه اکوتوریسم پایدار مورد بررسی قرار گرفته. در همین راستا پس از تهیه اطلاعات و تجزیه و تحلیل بر روی آنها در محیط (GIS) و با استفاده از روش ترکیب وزین خطی مساحت پهنه‌های مناسب هر فعالیت اکوتوریسمی تعیین گردید و در ادامه با بهره‌گیری از اطلاعات به دست آمده و مبانی نظری مرتبط با ظرفیت برد، آستانه تحمل اکوتوری...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
جغرافیا و برنامه ریزی محیطیجلد ۲۶، شماره ۴، صفحات ۲۶۳-۲۸۶
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023